ээждээ унших шүлэг

 ээждээ унших шүлэг

Намрын уулнаа бугын урамдахыг сонсоорой

Намайг ухаажихыг үзэх гэж ижий минь та урт наслаарай

Манцуйдаа ирж таныг би ганцхан удаа жаргаасан

Магадгүй тэрнээс хойш дандаа зовоосон

Ганцхан намайг гэж ижий та

Газар дээр минь хичнээн увидастай төрсөн юм бэ?

Бариувчийг минь эсгэж, хуримын өмсгөл чимэглэж

Балчраас минь өдийг хүртэл та оёдолчин явлаа

Оточ маналын хувилгаан ийм байдаг уу гэлтэй

Орон дээрээс минь алгасалгүй тонгойж

Дэрэн дээр намайг бүлээрч хонох болгонд

Дэлхийд хамгийн сайн эмч минь та байлаа

Аягаа эвдэн, эрхэлж ядсан намайг

Аргадсандаа алиалагч болж өмнө минь эргэлдсэн

"А" үсэг бичих гээд будилж цөхөж суухад минь

Алдаатай байхад нь улаан цайм онц тавьдаг багш минь

Цаг оройтсон болзооноос эргэж ирэхэд

Цагдаа, эсвэл үүдний манаач

Сар нарны ээлжгүй гал сахисан тогооч

Сангийн бойпорт арц уугиулж маань уншсан лам аа...

Шүхэр тэнгэрийн дор алдаж эндэх тоолонд минь

Шүүхийн тогтоол уншдаг яллагч нь та мөртлөө

Даамай их хайр тань аанай л хэвээрээ

Давж заалдсан өмгөөлөгч болж зовлонгоос намайг суллана аа

Жигжид бурхныг олон мутартай гэлцэнэ

Жижигхэн энэ бие чинь түүнээс ч олон гартай

Элбэг их хайр, Ээжий гэдэг нэр тань

Энэ орчлонгоос авсан хамгийн том алдар аа

Зүүний сүвэгчээр ч багтах он жилийн урсгалд

Зүгээр л дэргэд минь байж хайрла

Ижий гэж дуудах болгондоо баярладаг

Ижил хэдэн хүүхэддээ урт насалж хайрла!

Гомпилдоогийн Мөнхцэцэг (2000 оны "Болор цом"-ын эзэн)

БИТГИЙ УРВААРАЙ МИНИЙ ХҮҮ

Хаанаас ирснийг нь мэдэхгүй

Хачин янзын амьтан минь

Хүзүүндээ зүүж эрхлүүлсэн

Хуруун чинээхэн бурхан минь

Үсээ цайтал хүлээсэн хөгшид

Үр минь чамайг авчрах гэж

Холын холд одоцгоосон

Гоёх насаа өөрөөсөө ч харамласан эжий минь

Ганцхан өглөөний нарнаар эмээ болж угтсан юм шүү чамайг

Чарлахаас өөрийг мэдэхгүй ирсэн чамайг

Цас бороонд бүгдээрээ сонссон юм шүү

Цамцны минь цаанаас унах гэж яарсан өдрүүдээ

Чамлаж битгий урваарай миний жаахан хүү

Чийгтэй хөх өвс яаж уйлдгийг харуулах гэж

Чинийхээ хөлийг ээж нь шүүдрээр угааж өгсөн юм шүү.

Цэцэг тасдаж эрхлэхгүй уяхан болгох гэж эжий нь

Чихэн дээр чинь тонгойн шүлэг аялсан юм шүү

Торгон ногоон дэвжээг хотойтол дэвэх аав нь

Тоглох газрын чинь хатууг зөөллөх гэж

Торгоор гоёсон зодгоороо

Тоосыг нь хааяа арчиж өгдөг юм шүү миний хүү

Томоо болсныг чинь шалгах гэж

Тоостой энэ орчлон хайртай бүхнийг чинь булаадаг юм шүү

Тогтохын дээдээр тогтсон хүлгийн нуруунаасаа

Тохсон эмээлээ сольж өөрөөсөө битгий урваарай

Бүгдээрээ чамайг жаргаах гэж

Бүсгүй болгон царайлаг төрдөггүй

Бүгээн хонгор нулимсаа эр хүн нууж унагадаг юм

Бүсээн нэвчтэл ганцаардахад чинь хэрэг болноо тэр чинь

Цагаахан сүүгээ ивэлтэл асгаруулж

Цээжээн хаттал өөрийгөө шингээлээ эжий нь чамд

Цагийн цагт холын холд ч цадталаа хөхсөн

Хүний үнэрээс минь битгий урваарай

Бүсийг чинь задалж хуурайлц­сан аавынх нь энгэр шиг дулаахан

Бүгдээрээн зүхсэн ч энэ Мон­голоо­соо бүр ч битгий урваарай

Миний жаахан хөвүүн